Додека есента полека го подготвува теренот за зимата, низ македонските дворови и подруми повторно замирисува на кисела зелка, неизоставен дел од традиционалната зимска трпеза. Од сарми до подварок, јадењата со кисела зелка бараат љубов, трпение, внимание и прецизност.
Ако сакате зелката да остане свежа, а расолот бистар како солза, важно е да ја киселите во вистинско време и на правилен начин.
Идеално време за киселење зелка
Според искусните домаќинки, најдобриот период за киселење зелка е од крајот на октомври до средината на ноември, кога надворешната температура се движи меѓу 15 и 20 степени Целзиусови.
Тогаш процесот на ферментација се одвива природно и рамномерно, без ризик зелката да омекне или да стане премногу кисела.
Важна е точната мера
Непишаното правило гласи: за буре од 30 литри потребни се околу 15 килограми зелка. Количината на сол треба да биде четири проценти во однос на водата, што значи дека на десет литри вода се додаваат околу 400 грама сол.
Солта најдобро се раствора во млака вода, која потоа се истура преку веќе наредените главици.
Подготовка и редење на зелката
Главиците мора да бидат цврсти, здрави и без оштетени листови. На средината на коренот се прави засек во форма на крст, длабок околу два сантиметри. Зелката се реди густо една до друга, а празнините може да се пополнат со половини или четвртини зелка.
На крајот, главиците се покриваат со дрвени летви или решетка што ќе ги држи целосно потопени во расол и тоа е најважното правило за да не се расипе.
Преточување на зелката
Во првите петнаесет дена зелката се преточува секој ден, а потоа уште две недели на секој втор ден.
Преточувањето значи дека расолот се испушта преку славината и повторно се истура одозгора, со цел да се измеша рамномерно и да се спречи појава на мувла.
По првиот месец, бурето може да се пренесе во постудено место, на пример, во подрум, гаража или на тераса, каде температурата не паѓа под нулата. Во тој период доволно е преточување еднаш неделно.

Тајните на успешното киселење
Успешното киселење на зелка се познава по бистриот расол и по зелката без бела пена на површината. Ако тоа е постигнато, значи дека правилно е одмерена количината на сол, зелката е добро наредена и редовно преточувана.
Некои домаќинки додаваат гранче целер или неколку зрна пченка за арома и нежна златна боја, детаљ што се пренесува од генерација на генерација.

Трикче за подолготрајна свежина
Кога ќе се потроши дел од зелката, во истото буре може да се додадат нови главици. Тие треба да се постават подлабоко, за да се наквасат подоцна и да траат до пролет.
Со почитување на овие неколку златни правила, зелката ќе биде совршено кисела, расолот бистар, а вкусот автентичен.







